ਧੀਆਂ ਰੱਬ ਰਜਾਈਆਂ ਜੇ ਸੁੱਘੜ ਹੋਣ ਜਵਾਈ (ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖ) : ਰਵੇਲ ਸਿੰਘ ਇਟਲੀ
ਪੁਰਾਣੀ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਕਿ ਜਵਾਈ ਜਵਾਂਹ (ਤਾਰੇ ਮੀਰੇ) ਦੀ ਛਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਇਨ੍ਵਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਬੈਠ ਸਕਦਾ ਕਿਉਂਜੋ ਤਾਰੇ ਮੀਰੇ ਦਾ ਬੂਟਾ ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਤੇ ਰੇਤਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਤੇ ਗਰਮ ਰੇਤ ਵਿੱਚ ਤੇ ਧੁੱਪ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਲਦਾ ਪੋਸਦਾ ਹੈ।
ਪਰ ਉਪ੍ਰੋਕਤ ਕਹਾਵਤ ਮੇਰੇ ਤਿੰਨਾਂ ਜਵਾਈਆਂ ਤੇ ਨਹੀਂ ਢੁਕਦੀ ।
ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਖੁਸ਼ ਦਿਲ ,ਮਿਲਣਸਾਰ ,ਰੱਜੇ ਸੁਭਾ ਵਾਲ਼ਾ, ਮੌਜੀ ਤੇ ਮਖੌਲੀ ਅਤੇ ਖਾਣ ਪੀਣ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ ਵੀ ਹੈ,ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਉਸ ਨੇ ਕਦੇ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਝਾਕਿਆ ਹੈ।
ਉਸ ਦੀ ਟਿੱਚਰ ਬਾਜ਼ੀ ਤੋਂ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਕੁੱਝ ਪਲ ਬੈਠ ਕੇ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ , ਉਸ ਨੂੰ ਹਾਸਿਆਂ ਦਾ ਪਟਾਰਾ ਕਹਿਂਣਾ ਕੋਈ ਅੱਤ ਕਥਨੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ਉਹ ਜਦ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਸਾਰੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰੌਣਕਾਂ ਲਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
ਹੁਣ ਏਥੇ ਆ ਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਸੱਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਸਾਬਕਾ ਫੌਜੀ ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲਾ ਤੇ ਰੱਖ ਰਖਾ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁੰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿਮੇਵਾਰੀ ਸਮਝਣ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਸਾਊ ਸੁਭਾ ਦਾ ਹੈ ਇਸੇ ਕਾਰਕੇ ਹੀ ਮੈਂ ਏਥੇ ਆਉਣ ਵੇਲੇ ਘਰ ਦੀ ,ਪੈਨਸ਼ਨ ਦੀ, ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਤੇ ਹੋਰ ਸਾਰੀਆਂ ਜਿੰਮੇ ਵਾਰੀਆਂ ਉਸ ਤੇ ਹੀ ਛੱਡ ਆਇਆਂ ਹਾਂ ਜਿਨ੍ਵਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਨ ਦੇਹੀ ਨਾਲ ਨਿਭਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਵਿਚਕਾਰਲਾ, ਜੋ ਏਥੇ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ ਇੱਕ ਵਾਹਵਾ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਅਤੇ ਉੱਚੇ ਅਹੁਦੀਆਂ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਹੈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਪੜ੍ਹਿਆ ਲਿਖਿਆ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਬਹੁਤ ਠੰਡੇ ਮਿੱਠੇ ਸੁਭਾ ਦਾ ਨਿਮਰ ਸੁਭਾ ਤੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੰਮ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਮੇਰੀ ਲਿਖਣ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਲਤ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਚੰਗੀ ਕਹਿ ਲਓ ਜਾਂ ਮਾੜੀ ਜੋ ਇਸ ਲਹਿੰਦੀ ਵਰੇਸੇ ਵੀ ਖਹਿੜਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੀ,ਪਰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ ਇਹ ਮਨ ਨੂੰ ਰੁਝੇਵੇਂ ਵਿੱਚ ਲਾਈ ਰੱਖਣ ਦਾ ਚੰਗਾ ਸਾਧਣ ਹੈ,ਪਰ ਕੰਪਿਊਟਰ ਜੇ ਸਾਥ ਦੇਂਦਾ ਰਹੇ ਤਾਂ …. ਕੁੱਝ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਇਹ ਹੱਥ ਠੋਕਾ ਖਰਾਬ ਹੋਂਣ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਰੁਕਾਵਟ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ ,ਜਿਸ ਦਾ ਕੋਈ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਵੱਡਾ ਯੋਗਦਾਨ ਹੈ।
ਹੋਰ ਵੀ ਸਾਡੀ ਖਬਰ ਸੁਰਤ ਲੈਣ ਲਈ ਆਉਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਰਝੇਵਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਉਚੇਚਾ ਸਮਾ ਜ਼ਰੂਰ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਸੇਵਾ ਕਾਲ ਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਬਹੁਤੀ ਜਾਇਦਾਦ ਜਾਂ ਪ੍ਰਾਪਰਟੀ ਨਹੀਂ ਬਣਾਈ ਹਾਲਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਮਾਲ ਮਹਿਕਮੇ ਤੇ ਏਹੋ ਜੇਹੇ ਹੋਰ ਵੀ ਮਹਿਕਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲਗ ਪਗ 33-34 ਸਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਦਾ ਫਲ਼ ਸਰੂਪ ਮੇਰੀ ਪੈਨਸ਼ਨ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮਾਣ ਸਤਿਕਾਰ ਸਮਝ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਇਹ ਜੋ ਮੇਰੇ ਇਨ੍ਵਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਜੁਆਈਆਂ ਬਾਰੇ ਕਹਿਣੀ ਚਹਾਂਗਾ ਉਹ ਇਹ ਕਿ ਜੋ ਮੇਰੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਬਹੁਤ ਚੱਲ ਜਾਂ ਅਚੱਲ ਜਇਦਾਦ ਜੋ ਹੈ ਉਸ ਬਾਰੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਉਸ ਤੇ ਝਾਕ ਨਹੀਂ ਰੱਖੀ।
ਤਿੰਨਾਂ ਦੇ ਮਾਪੇ ਭਾਂਵੇਂ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਵਾਰੀ ਨਾਲ ਇਸ ਫਾਨੀ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਸਦਾ ਲਈ ਰੁਖਸਤ ਹੋ ਚੁਕੇ ਹਨ ਪਰ ਇਹ ਮਾਪਿਆਂ ਵਾਲਾ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ਸਾਥੋਂ ਲੈ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ।
ਸਿਆਣੇ ਐਵੇਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਕਿ ਜਵਾਈ, ਧੀਆਂ ਦੇ ਕੇ ਪੁੱਤ ਸਹੇੜੀਦੇ ਦੇ ਹਨ।
“ਧੀਆਂ ਰੱਬ ਰਜਾਈਆਂ ਜੇ ਸੁਘੜ ਹੋਣ ਜਵਾਈ,
ਔਕੜ ਵੇਲੇ ਬਹੁੜ ਪੈਣ, ਜਦ ਕੋਈ ਮੁਸ਼ਕਲ ਆਈ ”
ਰਵੇਲ ਸਿੰਘ ਇਟਲੀ, ਪੰਜਾਬ
ਹੁਣ ਕੇਨੇਡਾ